Een dierwaardige veehouderij is een veehouderij waarin de dieren ‘a life worth living’ hebben. Door te voldoen aan hun behoeften, en door voor positieve ervaringen te zorgen, hebben de dieren een goed welzijn. De Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA) definieerde zes leidende principes voor een Dierwaardige Veehouderij:
Erkenning intrinsieke waarde dier
Goede voeding
Goede omgeving
Goede gezondheid
Natuurlijk gedrag
Positieve emotionele toestand
Deze principes en de onderliggende behoeftes van dieren kunnen als leidraad gebruikt worden bij toetsing van gebiedsplannen op dierenwelzijn, en liggen ook aan de basis van integraal duurzame stalsystemen.
Het is belangrijk dat de landbouw binnen de ecologische grenzen van een gebied blijft. Die grenzen worden bijvoorbeeld uitgedrukt in stikstofdepositie, waterkwaliteit, bodemkwaliteit, biodiversiteit, broeikasgasemissies etc. Daarnaast moet worden voldaan aan het sociaal fundament – bepaalde niveaus van bijvoorbeeld dierenwelzijn, maar ook verdienvermogen van boeren die behaald moeten worden. Tussen de ecologische grenzen en het sociaal fundament is de ruimte voor de landbouw om te opereren (lees hier meer: Terug naar de roots van het Nederlandse voedselsysteem (WUR, 2020)).
In een duurzaam voedselsysteem wordt vruchtbaar akkerland gebruikt voor het telen van producten voor humane consumptie. Een gezonde bodem is een fundament van dit systeem. Dieren worden gevoerd met gras en reststromen van de akkerbouw en levensmiddelenindustrie. Dit bepaalt het aantal dieren dat gehouden kan worden – dat zal minder zijn dan nu. Volgens onderzoek van WUR zou de hoeveelheid dierlijke eiwitten die we eten afnemen naar ca. 20 gram per dag. Dieren benutten nutriënten uit voor mensen oneetbare biomassa, en dragen zo bij aan de voedselkringloop. Die kringlopen moeten op zo klein mogelijke schaal gesloten worden.
E-mail